حجاب از دیدگاه حضرت زهرا

روزی مرد نابینایی با کسب اجازه به محضر حضرت زهرا آمد. حضرت از او فاصله گرفت و خود را پوشانید، پیامبر اکرم که در آن جا حضور داشت از حضرت زهرا پرسید: «با این که این مرد نابیناست و تو را نمی بیند، چرا خود را پوشاندی»؟ حضرت زهرا در پاسخ فرمود: «اگر او مرا نمی بیند، من که او را می بینم، وانگهی او بو را استشمام می کند». پیامبر (به نشانه تأیید شیوه و گفتار حضرت زهرا«س») فرمود: «أَشْهَدُ اَنَّکِ بَضْعَةٌ مِنّی؛ گواهی می دهم که تو پاره تن من هستی».

امیرمؤمنان علی فرمود: روزی همراه گروهی در محضر رسول خدا نشسته بودیم. آن حضرت به ما رو کرد و فرمود: «بهترین کار برای زنان چیست؟» هیچ کدام از حاضران نتوانستند جواب صحیح بدهند. هنگامی که متفرّق شدند، من به خانه بازگشتم، و همین موضوع را از حضرت زهرا پرسیدم، و ماجرای سؤال پیامبر و پاسخ صحیح ندادن اصحاب را برای حضرت زهرا تعریف کردم، و گفتم هیچ یک از ما نتوانستیم پاسخ صحیح بدهیم. حضرت زهرا فرمود: ولی من پاسخ به این سؤال را می دانم، و آن این است که: «خَیْرٌ لِلنِّساءِ اَنْ لایَرِینَ الرِّجالَ وَلایَراهُنَّ الرِّجالُ؛ صلاح زنان در آن است که آنها مردان نامحرم را نبینند، و مردان نامحرم آنها را نبینند».

* حجاب در اسلام به معنای پرده نشینی نیست، بلکه به معنای پوششی معقول برای جلوگیری از فساد، و حفظ کرامت زن است.

من به محضر رسول خدا بازگشتم و عرض کردم: «ای رسول خدا! از ما پرسیدی که چه کار برای زنان برتر است، پاسخش این است که برترین کار برای زنان این است که آنها مردان نامحرم را نبینند، و مردان نامحرم آنها را نبینند».

پیامبر فرمود: «چه کسی به تو چنین خبر داد، تو که این جا بودی و پاسخی نگفتی؟» علی عرض کرد: «فاطمه چنین فرمود».

پیامبر از این پاسخ خشنود شد، و سخن فاطمه را پسندید و به نشانه تأیید او فرمود: «اِنَّ فاطِمَةُ بضْعَةٌ مِنّی؛ همانا فاطمه، پاره تن من است».
مسأله حجاب در سیره حضرت زهرا

حجة الاسلام والمسلمین محمد محمّدی اشتهاردی - http://www.tebyan.net