تاریخچه حسابداری در ایران و جهان

حسابداری در جهان نزدیک به ۶۰۰۰ سال قدمت دارد و تاریخ نخستین مدارک کشف شده حسابداری به ۳۶۰۰ سال قبل از میلاد برمی گردد. پیشینه حسابداری در ایران نیز به نخستین تمدنهایی بر می گردد که دراین سرزمین پا گرفت، و مدارک حسابداری بدست آمده با ۲۵ قرن قدمت، گواه بر پیشرفت این دانش در ایران باستان است. در طول تاریخ، روشهای حسابداری متنوع و متعددی برای اداره امور حکومتی و انجام دادن فعالیتهای اقتصادی ابداع شد، که در پاسخ به نیازهای زمان، سیر تحولی و تکاملی داشته است. ممیزی املاک در تمدن ساسانی(در جریان اصلاحات انوشیروان، به منظور تشخیص مالیاتهای ارضی، کلیه زمینهای مزروعی کشور ممیزی و مشخصات آن از جمله مساحت، نوع زمین و نوع محصول در دفتری ثبت می گردید.) و تکامل حسابداری برای نگهداری حساب درآمد و مخارج حکومتی در دوران سلجوقیان(نگارش اعداد را به صورت علایمی کوتاه شده از نام اعداد عربی، حساب سیاق می نامند.
حسابداری سیاق که احتمالا در دوران سلجوقیان تکامل یافته، روشی است که بر اساس آن، حساب جمع و خرج هر ولایت در دفتر مربوط به ان ولایت ثبت و در عین حال یک دفتر اصلی در مرکز نگهداری می شده است که خلاصه جمع و خرج هر ولایت به طور جداگانه در صفحات مربوط، در آن به خط سیاق نوشته می شده است. این روش در دوران قاجاریه تکمیل شد و کتب خمسه(دفاتر پنج گانه) برای گروههای عمده مخارج نیز نگهداری می شده است.

شهادت حضرت علی(ع)

 

امیر المؤ منین علیه السلام سى سال بعد از عام الفیل متولد شد شب یکشنبه 21 ماه رمضان سال چهل هجرى کشته شد و 63 سال عمرش ‍ بود، بعد از وفات پیغمبر صلى الله علیه و اله 30 سال زنده بود و مادرش ‍ فاطمه دختر اسد بن هاشم بن عبد منافست و على نخستین هاشمى نسبى است که از دو طرف بهاشم مى رسد (یعنى پدر و مادرش هر دو از اولاد هاشم بودند).
امام باقر علیه السلام فرمود: چون امیرالمؤ منین علیه السلام وفات کرد: حسن بن على علیه السلام در مسجد کوفه به پاخاست و حمد و ثناى خدا گفت و بر پیغمبر صلى لله علیه و اله درود فرستاد. سپس فرمود: اى مردم در این شب مردى وفات کرد که پیشینیان بر او سبقت نگرفتند و پسینیان باو نرسند. او پرچمدار رسول خدا صلى لله علیه و اله بود که جبرئیل در طرف راست و مکائیل در طرف چپش بودند. از میدان بر نمى گشت جز اینکه خدا به او فتح و پیروزى مى داد، بخدا که او از مال سفید و سرخ دنیا جز هفتصد درهم که ان هم از عطایش زیاد امده بود باقى نگذاشت و مى خواست با ان پول خدمتگزارى براى خانواده اش ‍ بخرد، بخدا که او در شبى وفات کرد که یوشع بن نون وصى موسى وفات کرد و همان شبى که عیسى بن مریم به اسمان بالا رفت و همان شبى که قران فرود امد.

اعمال شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان

اعمال مشترک شبهاى قدر:
شب قدر همان شبى است که در تمام سال شبى به خوبى و فضیلت آن نمى رسد و عمل در آن بهتر است از عمل در هزار ماه و در آن شب تقدیر امور سال مى شود و ملائکه و روح که اعظم ملائکه است در آن شب به اذن پروردگار به زمین نازل مى شوند و به خدمت امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشریف مشرّف مى شوند و آنچه براى هرکس مقدّر شده است بر امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشریف عرض مى کنند و اعمال شبهاى قدر بر دو نوع است :
 یکى آنکه در هر سه شب باید انجام داد و دیگر آنکه مخصوص است به هر شبى امّا اوّل پس آن چند چیز است:
 اوّل غسل است علاّمه مجلسى فرموده که غسل این شبها را مقارن غروب آفتاب کردن بهتر است که نماز شام را باغسل بکند دوّم دو رکعت نماز است در هر رکعت بعد از حمد هفت مرتبه توحید بخواند و بعد از فراغ هفتاد مرتبه اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَاَتُوبُ اِلَیْهِ بگوید در روایت نبوى صلى الله علیه وآله است که از جاى خود برنخیزد تا حقّ تعالى او را و پدر و مادرش را بیامرزد  سیّم قرآن مجید را بگشاید و بگذارد در مقابل خود و بگوید:
 اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِکِتابِکَ الْمُنْزَلِ وَما فیهِ، وَفیهِ اسْمُکَ الْأَکْبَرُ،
خدایا از تو خواهم به حق کتاب فرستاده شده ات و آنچه در آنست که در آن است نام بزرگت
 وَاَسْمآؤُکَ الْحُسْنى ، وَما یُخافُ وَیُرْجى اَنْ تَجْعَلَنى مِنْ عُتَقآئِکَ مِنَ النَّارِ،
و نامهاى نیکویت و آنچه بدانها ترس و امید شود که قرارم دهى از زمره آزاد شدگانت از دوزخ
 

شرح عملیات مرصاد

پذیرش قطعنامه598، از سوی ایران، عراق را در بن بست سیاسی و نظامی قرار داد، و بر گروه ها و عناصر «اپوزیسیون» نیز شوک شدیدی وارد ساخت. در این میان، منافقین تنها گروهی که همه حیثیت و هستی خود را در گرو جنگ نهاده بودند، برای خروج از بن بست، توطئه ای که ماموریت اجرای آن را به عهده داشتند را به مرحله اجرا در آوردند.

آنان در تحلیل های دورن گروهی خویش، امکان قبول آتش بس از سوی ایران را ناممکن دانسته و باور داشتند که جمهوری اسلامی زمانی قطعنامهرا می پذیرد که از جنبه های سیاسی، نظامی و اقتصادی به بن بست کامل رسیده باشد و تحت چنین شرایطی سقوط حتمی، و قدرت به سازمان منتقل خواهد شد. بنابراین فرصت پیش آمده را زمان مناسبی دانسته و علی رغم آن که طرح حمله به ایران برای سالگرد جنگ تدارک دیده شده بود، زمان آن دو ماه به جلو انداخته شد.

عراق به حمایت و پشتیبانی تسلیحاتی و هوایی از منافقین، نیروهای خود را از انجام دخالت مستقیم در ورود به عمق خاک ایران برحذر داشت و ابتدا برای کاستن از حجم نیروهای خودی در غرب، اقدام به تک وسیعی در خرمشهر نمود وسپس با هجوم و آتش سنگین در منطقه سرپل و صالح آباد، این مناطق را تصرف کرده و راه ورود منافقین به داخل را هموار ساخت، عراق هم چنین، پس از ورود منافقین به داخل، جهت پشتیبانی در چندین نوبت، اقدام به بمباران هوایی خطوط و نیروهای ایرانی کرد و هلیکوپترهای نیروبر عراق نیز، مرتبا به پشتیبانی منافقین مشغول بودند.

هدف منافقین از حمله در عمق خاک ایران،  با چندین  تانک برزیلی دجله (دارای چرخ های لاستیکی و سرعتی معادل 120 کیلومتر در ساعت)، تسخیر چندین شهر و در آخر رسیدن به تهران و بدست گرفتن قدرت بود، بر طبق زمانبندی، نیروها بایستی ساعت 6 بعد از ظهر روز دوشنبه 3 مرداد به کرند و ساعت 8 شب به اسلام آباد و 10 شب به کرمان شاه رسیده و در این شهر، دولت خویش را اعلام نمایند. اگر چه در ساعت های  مقرر به کرند و اسلام آباد رسیدند، اما در مسیر اسلام آباد – کرمان شاه و گردنه حسن آباد، از پیشروی آن ها جلوگیری شد.  

حقیقت شب قدر

«قدر» در لغت به معناى اندازه و اندازه‏گیرى است.(1) «تقدیر» نیز به معناى اندازه‏گیرى و تعیین است.(2) اما معناى اصطلاحى «قدر»، عبارت است از ویژگى هستى و وجود هر چیز و چگونگى آفرینش آن(‏3) به عبارت دیگر، اندازه و محدوده وجودى هر چیز، «قدر» نام دارد. (4)
بنابر دیدگاه حکمت الهى، در نظام آفرینش، هر چیزى اندازه‏اى خاص دارد و هیچ چیزى بى‏حساب و کتاب نیست. جهان حساب و کتاب دارد و بر اساس نظم ریاضى تنظیم شده، گذشته، حال و آینده آن با هم ارتباط دارند.
استاد مطهرى در تعریف قدر مى‏فرماید: « ... قدر به معناى اندازه و تعیین است... حوادث جهان ... از آن جهت که حدود و اندازه و موقعیت مکانى و زمانى آنها تعیین شده است، مقدور به تقدیر الهى است.»(5) پس در یک کلام، «قدر» به معناى ویژگى‏هاى طبیعى و جسمانى چیزهاست که شامل شکل، حدود، طول، عرض و موقعیت‏هاى مکانى و زمانى آنها مى‏گردد و تمام موجودات مادى و طبیعى را در برمى‏گیرد.
این معنا از روایات استفاده مى‏شود؛ چنان که در روایتى از امام رضا علیه السلام پرسیده شد: معناى قدر چیست؟ امام فرمود: «تقدیر الشى‏ء، طوله و عرضه»؛ «اندازه‏گیرى هر چیز اعم از طول و عرض آن است.» (6) و در روایت دیگر، این امام بزرگوار در معناى قدر فرمود: «اندازه هر چیز اعم از طول و عرض و بقاى آن است.»(7)

شماره سوم نشریه دانشجویی میثاق

دانلود شماره سوم نشریه دانشجویی میثاق

حجم فایل 1.80 MB

حدیث روزانه

 بهشت و باب روزه داران

قال رسول الله صلی الله علیه وآله:ان للجنه بابا یدعی الریان لا یدخل منه الا الصائمون.

رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: برای بهشت دری است به نام "ریان" که از آن فقط روزه داران وارد می شوند.

وسائل الشیعه، ج7ص295،ح31.

«شهید غلامرضا مژدهی»

نام پدر:حسن
تاریخ تولد:1350
محل تولد: رشت
رشته ی تحصیلی: حسابداری (دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت)
تاریخ شهادت:3/5/1370
محل شهادت :میرجاوه زاهدان – درگیری با قاچاقچیان
«خصوصیات اخلاقی شهید»
شهید مژدهی بسیار خوش بیان بود و آراسته سخن می گفت. در امور منزل نیز همیار خانواده بود.وی فردی با تقوا و با فضیلت بود و به اصول و مبانی عقیدتی و دینی احترام می گذاشت و به درس و کسب علم ، علاقه ی فراوانی داشت . حُرمت بزرگترها را واجب می دانست . در انتخاب دوست ، دقت فراوانی داشت و همیشه سعی می کرد باکسانی مراوده داشته باشد که بر معرفت و شعور انسانی اش بیافزایند . نحوه ی رفتار و کردارش در بیرون از منزل بسیار متین ، صبور و متواضعانه بود . در ادا کردن سلام به سن وسال توجه نداشت ، بلکه آن را یک فریضه ی واجب تلقی می کرد. به طور کلی از رفتار و منش ائمه معصومین (ع) الگو و سرمشق می گرفت . وی علاوه بر پرورش عقل و فهم ، به پرورش جسم هم می پرداخت . در باشگاه شهید رجائی رشت ، ورزش کاراته را فرا گرفت و در مورد فعالیت های دینی نیز در مسجد ابوذر کُرد محله ی رشت ، رفت و آمد می نمود و با دیگر برادران مذهبی در مسجد ، با شور و شوق فراوان به انجام تکالیف دینی و فعالیت های مذهبی اشتغال داشت .

توصیه های مرحوم حاج آقا دولابی برای ماه مبارک رمضان

ذن جامی، محمدهادی - صیام العارفین و روزه داری عارفانه لذاتی بی شمار دارد. یکی از عرفای نامدار عارف بالله و سالک واصل مرحوم حاج اسماعیل دولابی قدس الله سره القدوسی بود که بیان والا و سخنان زیبا و عمیق و نکته سنجی هایش شیرینی خاصی داشت و دارد. ایشان توصیه‌هایی برای درک لحظات ویژه ماه مبارک رمضان دارد که بخشی از آنها را با هم مرور می کنیم.

شب‌های ماه رمضان است، اغلب شما جوان هستید. وضو بگیرید. نماز بخوانید. کم حرف بزنید. کم قصه بگویید. این چیزهایی که در تلویزیون نشان می‌دهند برای تفریح است یا برای بچه‌ها. شما که روزه دارید کمتر این و آن را گوش دهید. کمی به کارهایتان برسید. نیم ساعت یا یک ساعت بعد از نماز در سجاده بنشینید و خدا را یاد کنید. افطار که کردید، بدنتان که آرام گرفت،به دعایی، به ثنایی یک دقیقه خدا را یاد کنید. با خودتان خلوت کنید. به قرآن نگاه کنید. با اینکه اصلا ساکت بنشینید. این خیلی قیمتی است.

آدم افطار حقیقی را با خدا می‌کند. افطار حقیقی که خوردن نیست. ابعث حیا، آن افطار است . نماز پیامبر(ص) است. روزه علی(ع) است. افطار خداست. از افطار بالاتر هم چیزی نیست.

علی(ع) روزه است؛ یعنی هر که علی(ع) را قبول کند در دنیا کم حرف می‌زند، آلوده نمی‌شود.

ذکر دنیا را کم می‌کند ادعایش از بین می‌رود. هر که پیغمبر را نگاه کند نماز خوانده است.

ذکر خدا می‌گوید، دعا می‌کند، صلوات می‌فرستد . همینطور می‌آید جلو تا خدا را ملاقات می‌کند و می‌گوید

اشهد، خدا را دیدم. اشهد ان لا اله الا الله می‌گوید و بالا می‌رود .

روزشمار ماه رمضان: روز چهاردهم

روز چهاردهم ماه مبارک رمضان در طول تاریخ، شاهد رخدادها و حوادثی بوده است و طبق روایات، اعمالی و دعاهایی نیز برای این روز ذکر شده است.


روز : شهادت مختار بن ابی عبیده ثففی (رحمه الله) سال 67 هجرت
در این روز سنه 67, مختار ابن ابى عبیده در کوفه کشته شد در جنگى که ما بین او و معصب بن زبیر واقع شد و پس از قتل مختار، مصعب بر کوفه مسلط شد و داخل دار الاماره گردید و اصحاب مختار را یک یک بکشت. پس حرم (عیال و خانواده) مختار را طلبید و امر کرد که از مختار تبرى جویند و او را لعنت کنند و اگر نه کشته شوند. تمامى تبرى جستند جز دختر سمرة بن جندب و دختر نعمان بن بشیر انصارى که گفتند چگونه لعن کنیم و بیرازى جوئیم از مردى که می گفت: رب من خدا است و قائم اللیل و صائم النهار بود و جان خود را در راه خدا و رسول (صلى الله علیه وآله) و در خونخواهى از کشندگان امام حسین (علیه السلام) بذل نمود و دلها را از کشتن ایشان شفا داد.
مصعب این مطلب را براى برادرش عبدالله نوشت. جواب آمد که باید تبرى از مختار جویند و اگر نه کشته شوند، دختر سمرة، مختار را لعن کرد و زنده ماند ولی دختر نعمان ابا کرد و کشته گشت و واقعه کشته شدن مصعب در روز 13 جمادى الاولى مذکور خواهد شد.
ابو اسحاق، مختار بن ابی عبید ملقب به کیسان، در سال اول هجری به دنیا آمد، وی از طایفه «ثقیف» از قبایل عربی طائف بود که در میان عرب معروف به شجاعت، سلحشوری، سخاوت و جوانمردی بودند. مختار از دوران کودکی، دارای عقل و هوش سرشار و فردی حاضر جواب، زیرک و بلند همت بود و در سختی‌های زندگی و کوران حوادث، همیشه سربلند بود. سیزده سال بیشتر نداشت که همراه پدرش در جنگ «قسّ الطائف»، شرکت نمود.